خدمات اينترنتي

امروزه از شبكه هاي بدون كابل ( Wireless ) در ابعاد متفاوت و با اهداف مختلف، استفاده مي شود . برقراري يك تماس از طريق دستگاه موبايل ، دريافت يك پيام بر روي دستگاه  pager و دريافت نامه هاي الكترونيكي از طريق يك دستگاه PDA ، نمونه هائي از كاربرد اين نوع از شبكه ها مي باشند . در تمامي موارد فوق ، داده و يا صوت از طريق يك شبكه بدون كابل در اختيار سرويس گيرندگان قرار مي گيرد. در صورتي كه يك كاربر ، برنامه و يا سازمان تمايل به ايجاد پتاسيل قابليـت حمل داده را داشته باشد، مي تواند از شبكه هاي بدون كابل استفاده نمايد . يك شبكه بدون كابل علاوه بر صرفه جوئي در زمان و هزينه كابل كشي ، امكان بروز مسائل مرتبط با يك شبكه كابلي را نخواهد داشت .
از شبكه هاي بدون كابل مي توان در مكان عمومي ، كتابخانه ها ، هتل ها ، رستوران ها و مدارس استفاده نمود . در تمامي مكان هاي فوق ، مي توان امكان دستيابي به اينترنت را نيز فراهم نمود . يكي از چالش هاي اصلي اينترنت بدون كابل ، به كيفيت سرويس ( QoS ) ارائه شده برمي گردد . در صورتي كه به هر دليلي بر روي خط پارازيت ايجاد گردد ، ممكن است ارتباط ايجاد شد ه قطع و يا امكان استفاده مطلوب از آن وجود نداشته باشد .

انواع شبكه هاي wireless

     WLANS: Wireless Local Area Networks  . شبكه هاي فوق ، امكان دستيابي كاربران ساكن در يك منطقه محدود نظير محوطه يك دانشگاه و يا كتابخانه را به شبكه و يا اينترنت ، فراهم مي نمايد .

    WPANS: Wireless Personal Area Networks . در شبكه هاي فوق ، امكان ارتباط بين دستگاههاي شخصي ( نظير laptop )  در يك ناحيه محدود ( حدود 914 سانتي متر ) فراهم مي گردد . در اين نوع شبكه ها از دو تكنولوژي متداول Infra Red ) IR) و  ( Bluetooth ( IEEE 802.15 ، استفاده مي گردد .

    WMANS: Wireless Metropolitan Area Networks . در شبكه هاي فوق ، امكان ارتباط بين چندين شبكه موجود در يك شهر بزرگ فراهم مي گردد . از شبكه هاي فوق، اغلب به عنوان شبكه هاي backup كابلي ( مسي ،فيبر نوري ) استفاده مي گردد .

    WWANS: Wireless Wide Area Networks . در شبكه هاي فوق ، امكان ارتباط بين شهرها و يا حتي كشورها و از طريق سيستم هاي ماهواره اي متفاوت فراهم مي گردد . شبكه هاي فوق به سيستم هاي 2G ( نسل دوم ) معروف شده اند .

امنيت
براي پياده سازي امنيـت در شبكه هاي بدون كابل از سه روش متفاوت استفاده مي شود :

     WEP : Wired Equivalent Privacy . در روش فوق ، هدف توقف ره گيري سيگنال هاي فركانس راديوئي توسط كاربران غير مجاز بوده و براي شبكه هاي كوچك مناسب است . علت اين امر به عدم وجود پروتكل خاصي به منظور مديريت "كليد " بر مي گردد. هر "كليد " مي بايست به صورت دستي براي سرويس گيرندگان تعريف گردد. بديهي است در صورت بزرگ بودن شبكه ، فرآيند فوق از جمله عمليات وقت گير براي هر مدير شبكه خواهد بود .  WEP ، مبتني بر الگوريتم رمزنگاري RC4 است كه توسط RSA Data System ارائه شده است . در اين رابطه تمامي سرويس گيرندگان و Aceess Point ها  بگونه اي پيكربندي مي گردند كه از يك كليد مشابه براي رمزنگاري و رمزگشائي استفاده نمايند .

     SSID: Service Set Identifier. روش فوق به منزله يك "رمزعبور" بوده كه امكان تقسيم يك شبكه WLAN به چندين شبكه متفاوت ديگر كه هر يك داراي يك شناسه منحصر بفرد مي باشند را فراهم مي نمايد . شناسه هاي فوق، مي بايست براي هر  access point  تعريف گردند. يك كامپيوتر سرويس گيرنده به منظور دستيابي به هر شبكه ، مي بايست بگونه اي پكربندي گردد كه داراي شناسه  SSID مربوط به شبكه مورد نظر باشد . در صورتي كه شناسه كامپيوتر سرويس گيرنده با شناسه شبكه مورد نظر مطابقت نمايد ، امكان دستيابي به شبكه براي سرويس گيرنده فراهم مي گردد .

    فيلترينگ آدرس هاي (  MAC  ( Media Access Control  : در روش فوق ، ليستي از آدرس هاي MAC مربوط به كامپيوترهاي سرويس گيرنده،  براي يك Access Point تعريف مي گردد . بدين ترتيب ، صرفا" به كامپيوترهاي فوق امكان دستيابي داده مي شود . زماني كه يك كامپيوتر درخواستي را ايجاد مي نمايد ، آدرس MAC آن با آدرس MAC موجود در Access Point مقايسه شده و  در صورت مطابقت آنان با يكديگر ، امكان دستيابي  فراهم مي گردد . اين روش از لحاظ امنيتي شرايط مناسبي را ارائه مي نمايد ، ولي با توجه به اين كه مي بايست هر يك از آدرس هاي MAC را براي هر Access point تعريف نمود ، زمان زيادي صرف خواهد شد . استفاده از روش فوق،  صرفا" در شبكه هاي كوچك بدون كابل پيشنهاد مي گردد .